زبان ایتالیایی یکی از زبان های رومی است و در ایتالیا و مناطق دیگری از جهان به عنوان زبان رسمی یا دومین زبان رسمی شناخته می شود و تعداد زیادی از افراد صحبت می شود. گرامر ایتالیایی نیز مانند سایر زبان ها، قواعد خاص خود را دارد که به درک بهتر زبان ایتالیایی کمک می کند. بخش مهمی از دانش زبانی مبتنی بر گرامر است که باید به شکل درست و اصولی فرا گرفته شود. این پروسه و زمینه مهم زبان آموزی می تواند با استفاده از توضیحاتی، راحت تر انجام شود.
افعال در زبان ایتالیایی مانند سایر زبان ها، نقش مهمی در ترکیب جملات و انتقال اعمال و وقایع دارند. افعال در ایتالیایی به توانایی های زمانی، شخصی و تعدادی مختلف تقسیم می شوند. در ادامه و در آموزشگاه زبان ملل به معرفی انواع افعال در ایتالیایی و گرامر مربوط به آنها پرداخته می شود:
این افعال با الگوی مشخصی از تغییرات در زمان ها و شخص ها استفاده می شوند. معمولاً در زمان حال، گذشته و آینده معلوم و استمراری از این افعال استفاده می شود. به طور مثال "parlare" (صحبت کردن) یک فعل معمولی است:
همین طور این افعال در تغییرات زمانی، شخصی و تعدادی خود تغییرات منحصربه فردی دارند و با الگوهای غیرمنظم ترکیب می شوند. به عنوان مثال، "essere" (بودن) یک فعل نامنظم است:
مطالعه بیشتر: صرف افعال ایتالیایی
در مقابل اما این افعال با افعال دیگر ترکیب می شوند تا معانی خاصی را ایجاد کنند. به عنوان مثال، "dovere" (باید) و "potere" (توانا بودن) افعال مدل هستند:
الفبای ایتالیایی شامل حروف الفبای لاتین است، اما با برخی تفاوت های تلفظی که باید توجه کنید:
حروف الفبا | مثال |
A - /a | "amore" عشق |
B - /bi | "bicchiere" |
C - /ʧi/ یا /k | "casa" (خانه) یا "chiesa" (کلیسا) |
D - /di | "domanda" (سوال) |
E - /e | "elefante" (فیل) |
F - /ɛffe | "famiglia" (خانواده) |
G - /ʤi/ یا /g | "gatto" (گربه) یا "gelato" (بستنی) |
H - بدون تلفظ | (استفاده از این حرف در ایتالیایی محدودتر است) |
I - /i/ | "isola" (جزیره) |
J - /i lunga/ | (به ندرت استفاده می شود و بیشتر در کلمات خارجی) |
K - /ka/ | (نیز به ندرت استفاده می شود) |
L - /ɛlle/ | "leone" (شیر) |
M - /ɛmme/ | "mare" (دریا) |
N - /ɛnne/ | "nave" (کشتی) |
O - /o/ | "occhio" (چشم) |
P - /pi/ | "penna" (قلم) |
Q - /ku/ | (با همیشگی "u" می آید و به ندرت استفاده می شود) |
R - /ɛrre/ | "ragazzo" (پسر) |
S - /ɛsse/ | "sole" (خورشید) |
T - /ti/ | "tavolo" (میز) |
U - /u/ | "uva" (انگور) |
V - /vi/ | "vento" (باد) |
W - /vu doppia/ | (نیز به ندرت استفاده می شود) |
X - /ɛksi/ | (معمولاً به عنوان "ics" تلفظ می شود) |
Y - /i greca/ | (به ندرت استفاده می شود و بیشتر در کلمات خارجی) |
Z - /dzɛta/ | "zaino" (کوله پشتی) |
اسم ها (Nouns) در زبان ایتالیایی نقش اجزای اصلی جمله را بازی می کنند و اشیاء، افراد، مکان ها و مفاهیم را ارجاع می دهند. اسم ها در ایتالیایی جنسیت (مذکر یا مونث)، تعداد (تک یا جمع)، ورودی (در صورت نیاز) و تغییرات زمان ها را دارند. در زیر به برخی از نکات گرامری مربوط به اسم ها در ایتالیایی اشاره می شود:
اسم ها در ایتالیایی به دو جنس مذکر (Maschile) و مونث (Femminile) تقسیم می شوند. نکته جالب این است که جنس اسم ها در ایتالیایی به طور عمومی با ظاهر و معنی اشیاء و مفاهیم ارتبط ندارد. به عنوان مثال: "il libro" (کتاب مذکر) و "la penna" (قلم مونث).
اسم ها در ایتالیایی می توانند در دو تعداد تک (Singolare) و جمع (Plurale) ظاهر شوند. برای تشکیل جمع اسم ها معمولاً "i" به انتهای اسم های مذکر و "e" به انتهای اسم های مونث اضافه می شود. به عنوان مثال: "ragazzo" (پسر) به "ragazzi" (پسران) تغییر می کند و "ragazza" (دختر) به "ragazze" (دختران).
همچنین، بسته به جنس و تعداد اسم، از انواع مختلف ورودی (مانند معین "il"، "la"، "i" و "le" و معین نامعین "un" و "una") استفاده می شود.
تعدادی از اسم ها در طول زمان و با تغییر تعداد ورودی ها تغییراتی در شکل خود ایجاد می کنند. این تغییرات به عنوان declension شناخته می شوند. به طور مثال: "amico" (دوست مذکر) به "amici" (دوستان مذکر) و "amica" (دوست مونث) به "amiche" (دوستان مونث) تغییر می کند.
ایتالیایی به طور عمومی یک زبان بدون حالت است، به این معنا که اسم ها در اکثر موارد تغییری در حالت ها ندارند.
مقاله پیشنهادی: 6 اپلیکیشن برای یادگیری زبان ایتالیایی
در زبان ایتالیایی، "قید" به عنوان یک نوع از کلمات اشاره به واژه هایی دارد که عمدتاً وظیفه تعیین و تغییر ویژگی های فعل، صفت یا قید دیگری را دارند. قیدها به جمله احساسی و زمانی خاصی می دهند:
1. قید زمان: قیدهایی که درباره زمان اتفاقی صحبت می کنند.
2. قید مکان: قیدهایی که مکان یا جایگاه را نشان می دهند.
3. قید میزان: قیدهایی که میزان یک فعل، صفت یا قید دیگر را نشان می دهند.
4. قید شرایطی: قیدهایی که شرایط یا احتمالات را نشان می دهند.
5. قید تفضیلی: قیدهایی که جزئیات یک عمل را توصیف می کنند.
6. قید نهایی: قیدهایی که تاکید یا تعریف نهایی به جمله می دهند.
ضمایر در زبان ایتالیایی نقش های مختلفی ایفا می کنند و می توانند به عنوان فاعل، مفعول، ملکی، موصولی و غیره عمل کنند. در ادامه، ضمایر مختلف به همراه نقش هایی که ایفا می کنند آمده است:
1. ضمیر فاعلی (Pronomi Personali Soggetto): این ضمایر به عنوان فاعل جمله عمل می کنند.
- Io (من)
- Tu (تو)
- Egli/Lui (او - مذکر)
- Ella/Lei (او - مونث)
- Noi (ما)
- Voi (شما)
- Essi/Loro (آنها - مذکر)
- Esse/Loro (آنها - مونث)
2. ضمیر ملکی (Pronomi Possessivi): اساسا این ضمایر نشان دهنده مالکیت یا تعلق به فردی هستند.
- Mio/mia (مال من)
- Tuo/tua (مال تو)
- Suo/sua (مال او)
- Nostro/nostra (مال ما)
- Vostro/vostra (مال شما)
- Loro/loro (مال آنها)
3. ضمیر موصولی (Pronomi Complemento): ضمایر موصولی نیز به عنوان مفعول یا اشیاء تکمیلی عمل کاربرد دارند.
- Mi (من را/من به من)
- Ti (تو را/تو به تو)
- Lo (او را - مذکر)
- La (او را - مونث)
- Ci (ما را/ما به ما)
- Vi (شما را/شما به شما)
- Li (آنها را - مذکر)
- Le (آنها را - مونث)
4. ضمیر موصولی ترکیبی (Pronomi Combinati): در نقطه مقابل این ضمایر به صورت ترکیبی با فعل می آیند و به جای ضمایر موصولی می آیند.
- Me lo (آن را به من)
- Te lo (آن را به تو)
- Glielo (آن را به او)
- Ce lo (آن را به ما)
- Ve lo (آن را به شما)
- Glieli (آن را به آنها)
5. ضمیر موقعیتی (Pronomi Dimostrativi): این ضمایر نشان دهنده اشیاء یا افراد در یک موقعیت مشخص هستند.
- Questo/questa (این)
- Quello/quella (آن)
- Costui/costei (این فرد)
- Cotesto/cotesta (این چیز)
- Codesto/codesta (آن چیز)
- Quello lì/quella lì (آن)
6. ضمیر موصولی نسبی (Pronomi Relativi): این ضمایر به عنوان نقش های موصولی در جمله عمل می کنند و به اسم هایی اشاره می کنند که قبلاً ذکر شده اند.
- Che (که)
- Cui (که/که به)
- Il quale/la quale (که)
- Chi (هر کسی که)
- Cosa (هر چیزی که)
- Quanto/a (هر چیزی که)
1. حال (Presente): این زمان برای بیان اعمالی استفاده می شود که در زمان حال اتفاق می افتد.
- Io parlo (من صحبت می کنم)
- Tu mangi (تو غذا می خوری)
- Egli/Lei legge (او کتاب می خواند)
- Noi studiamo (ما درس می خوانیم)
- Voi ballate (شما رقص می کنید)
- Essi/Esse ascoltano (آنها موسیقی می گوشند)
2. گذشته نقلی (Passato Prossimo): زمان نقلی برای بیان اعمالی که در گذشته انجام شده اند و تأثیر حال دارند، استفاده می شود.
- Io ho parlato (من صحبت کردم)
- Tu hai mangiato (تو غذا خوردی)
- Egli/Lei ha letto (او کتاب خوانده است)
- Noi abbiamo studiato (ما درس خوانده ایم)
- Voi avete ballato (شما رقصیده اید)
- Essi/Esse hanno ascoltato (آنها موسیقی گوش داده اند)
3. گذشته ساده (Passato Remoto): اساسا این زمان برای بیان اعمال گذشته ای استفاده می شود و به عمل هایی اشاره دارد که در گذشته واقع شده و به حال ارتباطی ندارند.
- Io parlai (من صحبت کردم)
- Tu mangiasti (تو غذا خوردی)
- Egli/Lei lesse (او کتاب خواند)
- Noi studiammo (ما درس خواندیم)
- Voi ballaste (شما رقصیدید)
- Essi/Esse ascoltarono (آنها موسیقی گوش دادند)
4. آینده (Futuro Semplice): معمولا این زمان برای بیان اعمال آینده استفاده می شود.
- Io parlerò (من خواهم صحبت کرد)
- Tu mangerai (تو غذا خورو خواهی کرد)
- Egli/Lei leggerà (او کتاب خواهد خواند)
- Noi studieremo (ما خواهیم درس خواند)
- Voi ballerete (شما رقص خواهید کرد)
- Essi/Esse ascolteranno (آنها موسیقی خواهند گوش کرد)
5. آینده ساده (Futuro Anteriore): این زمان برای بیان اعمالی استفاده می شود که در آینده رخ داده و پیش از عمل دیگری انجام شده باشند.
- Io avrò parlato (من صحبت خواهم کرد)
- Tu avrai mangiato (تو غذا خورده خواهی کرد)
- Egli/Lei avrà letto (او کتاب خوانده خواهد کرد)
- Noi avremo studiato (ما درس خوانده خواهیم کرد)
- Voi avrete ballato (شما رقص خواهید کرد)
- Essi/Esse avranno ascoltato (آنها موسیقی گوش خواهند کرد)
6. فعل های مجهول (Voce Passiva): در ایتالیایی، معمولاً از زمان حال، گذشته نقلی و گذشته ساده برای ساخت فعل های مجهول استفاده می شود.
- Il libro è letto da lui. (کتاب توسط او خوانده می شود)
مقاله پیشنهادی: رتبه بندی زبان های دنیا در یونسکو
صفات (Aggettivi) در زبان ایتالیایی مانند سایر زبان ها، برای توصیف اشیاء، افراد، مفاهیم و ویژگی ها استفاده می شوند. صفات معمولاً قبل از اسم ها قرار می گیرند و توصیف های دقیق تری را دربارهٔ اشیاء و ویژگی ها ارائه می دهند:
در ایتالیایی، صفت ها باید با اسم هایی که توصیف می کنند، به لحاظ جنس (مذکر یا مونث) و تعداد (تک یا جمع) تطبیق داشته باشند. به عنوان مثال: "ragazzo intelligente" (پسر هوشمند - مذکر تک) و "ragazze intelligenti" (دختران هوشمند - مونث جمع).
در ایتالیایی، صفت ها معمولاً قبل از اسم ها قرار می گیرند. ترتیب معمولی صفات به شکل زیر است: صفت تعریف - صفت توصیفی - صفت میزانی - اسم. به عنوان مثال: "un bel libro interessante" (یک کتاب زیبا و جالب).
برخی از صفات در ایتالیایی میزان مثبت، میزان منفی و میزان متوسط دارند. به عنوان مثال: "bello" (زیبا - مثبت)، "brutto" (زشت - میزان منفی)، "normale" (معمولی - میزان متوسط).
صفات در ایتالیایی می توانند به سه شکل مثبت (پایه)، مقایسه ای (بالاتر یا پایین تر از پایه) و فوق العاده (بالاتر از همه) ترکیب شوند. به عنوان مثال: "intelligente" (هوشمند - مثبت)، "più intelligente" (هوشمندتر - مقایسه ای)، "il più intelligente" (هوشمندترین - فوق العاده).
مانند زبان های دیگر، در ایتالیایی نیز صفات نامنظم وجود دارند که قواعد تغییر آنها در مقایسه و در ساخت جمله نامنظم است.