زمان ها در زبان آلمانی (صرف فعل + مثال)

شناخت زمان ها در زبان آلمانی به جهت مکالمه، ساختار جمله بندی و ... از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در ادامه این مقاله از آموزشگاه زبان آلمانی ملل قصد داریم به مبحث انواع زمان ها در زبان آلمانی بپردازیم. در این بخش از آموزش زبان آلمانی ملل، در مورد مفاهیم کلی زمان ها در آلمانی صحبت کردیم.

زمان حال (Präsens) در زبان آلمانی برای بیان وقوع و اتفاقاتی که در حال حاضر انجام می شوند، استفاده می شود. این زمان بسیار پرکاربرد و اساسی در مکالمات روزمره و ارتباطات رسمی و غیررسمی می باشد:

 

 

 

✔ زمان حال ساده در زبان آلمانی

فعل حال ساده در زبان آلمانی اغلب با حذف پسوند "en" از فعل اصلی تشکیل می شود. به عنوان مثال:

• "sprechen" (صحبت کردن) -> "ich sprech-e" (من صحبت می کنم)
• "arbeiten" (کار کردن) -> "du arbeit-est" (تو کار می کنی)
• "lernen" (یاد گرفتن) -> "er/sie/es lern-t" (او یاد می گیرد)

پسوند های زمان حال

پسوندهای فعل حال در زبان آلمانی شامل "e", "st", "t", "en", "t", "en" می باشند که با توجه به ضمیر فاعل مختلف تغییر می کنند.
ضمایر فاعل:

• ich (من)
• du (تو)
• er/sie/es (او)
• wir (ما)
• ihr (شما)
• sie/Sie (آن ها/شما)

کاربردهای زمان حال

زمان حال در آلمانی برای بیان وقایع و وقوعات فعلی، عادات، واقعیت ها، علایق، برنامه ها و دستورات استفاده می شود.
مثال های کاربردی:

• Ich lese ein Buch. (من یک کتاب می خوانم.)
• Du spielst Fußball. (تو فوتبال بازی می کنی.)
• Er/sie/es isst Pizza. (او پیتزا می خورد.)
• Wir sprechen Deutsch. (ما آلمانی صحبت می کنیم.)
• Ihr fahrt ins Kino. (شما به سینما می روید.)

 ✔ زمان حال کامل (Perfekt)

حال کامل یکی از مهم ترین زمان های گرامری در زبان آلمانی است که برای بیان اتفاقات و وقایعی که در گذشته اتفاق افتاده و تاثیر آن در حال حاضر همچنان مشهود است، به کار می رود. از این زمان برای بیان تجربیات، کارهایی که تاکنون انجام داده ایم و نتایج آن ها استفاده می شود:
تشکیل زمان حال کامل
حال کامل از یک فعل کمکی به نام "haben" یا "sein" به علاوه شکل سوم فعل اصلی تشکیل می شود. شکل سوم فعل اصلی به عنوان "Partizip II" شناخته می شود. به عنوان مثال:

• "sprechen" (صحبت کردن) -> "ich habe gesprochen" (من صحبت کرده ام)
• "arbeiten" (کار کردن) -> "du hast gearbeitet" (تو کار کرده ای)
• "gehen" (رفتن) -> "er/sie/es ist gegangen" (او رفته است)

فعل های کمکی "haben" و "sein"

• "haben" برای اکثر فعل ها به جز فعل های حرکتی (مثل رفتن) استفاده می شود.
• "sein" برای فعل های حرکتی (مثل رفتن، آمدن، رفتن، افتادن) به کار می رود.

ضمایر فاعل:

• ich (من)
• du (تو)
• er/sie/es (او)
• wir (ما)
• ihr (شما)
• sie/Sie (آن ها/شما)

کاربردهای زمان حال کامل

حال کامل برای بیان اتفاقاتی که در گذشته رخ داده و تا حالا اثری در وقت حال دارند، مورد استفاده قرار می گیرد. این زمان همچنین برای بیان تجربیات و عملکرد های شخصی نیز به کار می رود.
مثال های معمول:

• Ich habe das Buch gelesen. (من کتاب را خوانده ام.)
• Du hast viel gearbeitet. (تو بسیار کار کرده ای.)
• Er/sie hat einen Film gesehen. (او یک فیلم دیده است.)
• Wir sind in den Park gegangen. (ما به پارک رفته ایم.)
• Ihr seid schon dort gewesen. (شما قبلاً اونجا بوده اید.)

مقاله پیشنهادی: گرامر زبان آلمانی | آموزش رایگان گرامر آلمانی

✔ حال استمراری (Präsens Progressiv)

حال استمراری در زبان آلمانی با استفاده از فعل "sein" به علاوه شکل حال فعل "sein" (Präsens) و فعل استمراری "am" تشکیل می شود. این زمان برای بیان فعالیت هایی که در لحظه ای خاص در حال وقوع هستند، به کار می رود.
مثال:

- Ich bin am Lesen. (در حال خواندن هستم.)
- Du bist am Arbeiten. (تو در حال کار کردن هستی.)
- Er/sie/es ist am Fernsehen. (او در حال تماشای تلویزیون است.)
- Wir sind am Lernen. (ما در حال یادگیری هستیم.)
- Ihr seid am Tanzen. (شما در حال رقصیدن هستید.)
- Sie sind am Essen. (آن ها در حال خوردن هستند.)

 

 

✔ زمان گذشته ساده (Imperfekt/Präteritum)

زمان گذشته در زبان آلمانی به نام "Imperfekt" یا "Präteritum" شناخته می شود و برای بیان اعمال و وقایع گذشته استفاده می شود.

فعل "haben" to have

• Ich hatte (من داشتم)
• Du hattest (تو داشتی)
• Er/Sie/Es hatte (او/او/آن داشت)
• Wir hatten (ما داشتیم)
• Ihr hattet (شما داشتید)
• Sie hatten (آن ها داشتند)

فعل "sein" to be

• Ich war (من بودم)
• Du warst (تو بودی)
• Er/Sie/Es war (او/او/آن بود)
• Wir waren (ما بودیم)
• Ihr wart (شما بودید)
• Sie waren (آن ها بودند)

لازم به ذکر است که گذشته ساده در آلمانی برای بسیاری از فعل ها به صورت نامنظم است، به این معنی که شکل های آن ها با شکل های معمول گذشته نامنظم متفاوت است.

✔ زمان گذشته کامل (Imperfekt/Präteritum)

در زبان آلمانی، دو زمان گذشته اصلی وجود دارند که به صورت جداگانه بهره می برند: "Präteritum" و "Perfekt".

1. Präteritum (گذشته ساده)

این زمان برای بیان وقایع و اعمال گذشته استفاده می شود. منظور از "گذشته ساده" ترکیب های معینی از فعل های ساده است. برای بیان گذشته با این زمان، فعل های نظیر "sein" و "haben" و همچنین افعال منظوره به صورت منظوره ای تغییر می کنند.

مقاله پیشنهادی: حروف اضافه در آلمانی | کاربرد + مثال

مثال:

• Ich ging ins Kino. (من به سینما رفتم.)
• Er hatte eine Idee. (او یک ایده داشت.)

2. Perfekt (گذشته کامل)

در نقطه مقابل اما این زمان با استفاده از فعل "haben" یا "sein" به علاوه شکل سوم فعل اصلی (Partizip II) تشکیل می شود. این زمان برای بیان وقایع گذشته استفاده می شود و معمولاً در مکالمات روزمره به کار می رود.
مانند:

• Ich habe einen Film gesehen. (من یک فیلم دیده ام.)
• Sie ist gestern gekommen. (او دیروز آمده است.)

✔ زمان آینده (Futur I)

در آلمانی، زمان آینده (Futur I) برای بیان اتفاقات و رویدادهایی که در آینده خواهند افتاد، استفاده می شود. این زمان با استفاده از فعل کمکی "werden" به طور همراه با فعل اصلی در شکل اساسی (Infinitive) ساخته می شود:

1. Ich werde morgen ins Kino gehen.
من فردا به سینما می روم.
2. Du wirst nächste Woche Geburtstag haben.
تو هفته آینده تولد خواهی داشت.
3. Er wird bald sein neues Auto kaufen.
او به زودی ماشین جدیدش را خریداری خواهد کرد.
4. Sie werden nächstes Jahr ins Ausland reisen.
آنها سال آینده به خارج از کشور سفر خواهند کرد.
5. Wir werden am Wochenende wandern gehen.
ما آخر هفته به پیاده روی خواهیم رفت.
6. Ihr werdet bald euer Studium abschließen.
شما به زودی تحصیلاتتان را تمام خواهید کرد.
7. Sie werden nächste Woche ihre Prüfung bestehen.
آنها هفته آینده آزمون خود را قبول خواهند کرد.
8. Die Kinder werden später ins Bett gehen.
بچه ها بعداً به رختخواب می روند.
9. Ich werde dir morgen die Bücher zurückgeben.
من فردا کتاب ها را به تو باز خواهم گرداند.
10. Sie werden in der Zukunft mehr Zeit für ihre Hobbys haben.
 آنها در آینده بیشتر وقت برای سرگرمی هایشان خواهند داشت.

در این جملات، فعل کمکی "werden" به شکل زمانی مورد نظر (مثلاً "ich werde" برای من، "du wirst" برای تو، "er/sie/es wird" برای او/او/آن، و غیره) آمده و فعل اصلی در شکل اساسی (Infinitive) بیان می شود.

مقاله پیشنهادی: آموزش جملات امری در زبان آلمانی

آینده کامل (Futur II)

آینده کامل یک زمان گرامری است که در برخی زبان ها برای بیان فعل ها و اتفاقاتی به کار می رود که در آینده ای نسبت به زمان حال قرار دارند و تا آن زمان اتفاق خواهند افتاد. این زمان به انگلیسی "Future Perfect" نیز معروف است. در این زمان، عملی که در آینده کامل بیان می شود، قبل از یک زمان مشخص در آینده خواهد اتفاق افتاده است.
ساختار زمان آینده کامل به صورت زیر است:

Subject + will have + past participle of the verb

مثال ها:

• By next year, I will have finished my degree. (تا سال آینده، من دیپلم خود را تمام کرده ام.)
• They will have completed the project before the deadline. (آنها پروژه را قبل از مهلت تمام کرده اند.)
• She will have traveled to many countries by the time she turns 30. (او تا زمانی که 30 ساله می شود به کشورهای زیادی سفر خواهد کرد.)

صرف فعل ماضی ساده

زمان گذشته ساده یکی از زمان ها در زبان آلمانی است که با نام prätetitum شناخته می شود و عمل یا حقایقی را نشان می دهد که در زمان گذشته آغاز شده و پایان یافته است. به این مثال توجه فرمایید. 

• Im letzten Jahr machte ich Urlaub in Deutschland

زمان گذشته ساده در زبان آلمانی به دو صورت مورد استفاده قرار می گیرد. روش اول برای یک اقدامی است که از گذشته تکمیل شده تست. به عنوان مثال: 

• Im letzten Jahr machte ich Urlaub Deutschland
• Mit dem Fahrrad Fuhr ich von Hamburg bis Dresden

حالت دوم برای بیان یک واقعیت یا شرایطی در گذشته می باشد. به عنوان مثال:

• Die Strecke war fantastisch und ich hatte tolles Wetter. 

در زبان آلمانی که‌ به صورت گفتاری ادا می شود، استفاده از زمان حال کامل برای صحبت کردن در مورد زمان گذشته رایج تر می باشد. به عنوان مثال: 

Im letzten Jahr habe ich Urlaub in Deutschland gemacht
Mit dem Fahrrad bin ich auf dem Elbe - Radweg von Hamburg bis Dresden gefahren

با این وجود از گذشته سلده فعل های sein و haben برای توصیف کردن حقایق و شرایط در زمان گذشته استفاده خواهد شد. به عنوان مثال: 

• Die Strecke war fantastisch und ich hatte tolles Wetter. 

برای استفاده از این زمان در زبان آلمانی و برای صرف کردن افعال، باید پایان مصدر -en را حذف کرده و پایان دیگری را اضافه کرد. 

ماضی استمراری در آلمانی

زمان گذشته یا ماضی استمراری صرفا یک نکته گرامری نیست و در واقع یک هنر زبانی به شمار می رود که می تواند جزئیات زمانی و شرایط اطراف را به گونه ای بیان نماید که هیچ‌ کدام‌ از زمان های دیگر قادر به این کار نیستند. این زمان نشان می دهپ که یک عمل در حال انجام شدن است. به عنوان مثال:

• Ich las das Buch den ganzen Abend. 
  من کتاب را تمام شب خواندم. 

در این مال مشخص خواهد شد که عمل خواندن کتاب در طول شب ادامه داشته است. روش دیگر برای بیان ماضی استمراری، استفاده از افعال معین مثل sein به معنای «بودن» در ترکیب با am و مصدر می باشد. به عنوان مثال: 

• Ich war am lesen.
  من داشتم می خواندم.

این گونه ساختار جمله نشان می دهد که حس آن فعالیت به صورت مداوم در حال انجام است. اما این نکته را در نظر داشته باشید که این ترکیب کمتر رسمی می باشد‌. گاهی اوقات در زبان آلمانی برای بیان اقدامات مداوم از حرف ربط während استفاده می شود‌. به عنوان مثال: 

• Während ich las klingelte das Telefon.
  هنگامی که داشتم می خواندم، تلفن زنگ خورد. 

ماضی نقلی در آلمانی

از دیگر زمان ها در آلمانی، زمان ماضی نقلی یا حال کامل است‌ که در زبان آلمانی به آن Perfeckt میگویند. این زمان را در گفتگوها و مکالمه ها به کار می برند‌. برای ساختن زمان حال کامل از قسمت سوم فعل استفاده می شود. در مورد این زمان باید گفت که اکثرا در زبان گفتاری مورد استفاده قرار می گیرد و می توان از این طریق برای صحبت کردن در مورد وقایع و اتفاقات گذشته استفاده نمود.

• Wir sahen ihn gestern
  ما دیروز او را دیدیم.
• Wir haben ihn gestern gesehen
  این جمله با زمان گذشته ساده بیان شده است.

این جمله نیز با زمان حال کامل یا ماضی نقلی بیان شده است. در این جمله از ترکیب فعل کمکی haben به همراه فعل گذشته gesehen به کار رفته است.