زمان گذشته در زبان آلمانی (Präteritum)

زمان گذشته یکی از بخش های مهم زبان آلمانی است که برای بیان اتفاقات، وقایع و اعمالی که در گذشته اتفاق افتاده اند، استفاده می شود. در آلمانی، زمان گذشته به دو صورت ساده و پیشین ترکیب می شود. زمان گذشته ساده برای افعال نامرتبط با زمان حال و به صورت مستقل از هم به کار می رود. به عنوان مثال، فعل "sprechen" (صحبت کردن) در زمان حال به صورت "ich spreche" (من صحبت می کنم) و در زمان گذشته ساده به صورت "ich sprach" (من صحبت کردم) تغییر می کند.

اما زمان گذشته پیشین برای افعالی که با یکدیگر ارتباط دارند و در گذشته رخ داده اند به کار می رود. برای مثال، فعل "haben" (داشتن) در زمان حال به صورت "ich habe" (من دارم) و در زمان گذشته پیشین به صورت "ich hatte" (من داشتم) تغییر می کند. زمان گذشته در زبان آلمانی، با استفاده از قاعده ها و تغییرات خاص خود، امکان بیان دقیق داستان ها و رویدادهای گذشته را فراهم می کند.
زمان ها در زبان آلمانی در گستره وسیعی قرار گرفته و تعاریف آن ها بر اساس نوع کاربرد و همین طور شخص استفاده کننده در وضعیت متفاوتی است.

گرامر زمان گذشته در آلمانی

در زبان آلمانی، زمان گذشته (Präteritum) دارای قواعد و تغییرات خاصی است که برای تشکیل افعال و جملات گذشته به کار می رود. 

۱. تشکیل زمان گذشته ساده (Präteritum):

برای بسیاری از افعال نامرتبط با زمان حال، فعل به شکلی خاص در زمان گذشته تغییر می کند. به عنوان مثال، فعل "gehen" (رفتن) در زمان حال به صورت "ich gehe" (من می روم) و در زمان گذشته به صورت "ich ging" (من رفتم) تغییر می کند.

۲. تشکیل زمان گذشته پیشین (Perfekt):

زمان گذشته پیشین با استفاده از فعل کمکی (haben یا sein) و شکل سوم فعل اصلی تشکیل می شود. برای بسیاری از افعال، شکل سوم با پیشوند ge و شکل فعل می آید. به عنوان مثال "gesprochen" (صحبت شده) از فعل "sprechen" (صحبت کردن).

 

۳. افعال نامنظم:

مانند زبان های دیگر، زبان آلمانی هم افعال نامنظمی دارد که شکل گذشته و شکل سوم آن ها ممکن است با قواعد عمومی مطابقت نداشته باشد. برای مثال، "sein" (بودن) در زمان گذشته به صورت "ich war" (من بودم) و شکل سوم آن "gewesen" است.

مطالعه بیشتر: جنسیت اسامی در آلمانی

۴. افعال متعدی:

برخی از افعال به عنوان افعال متعدی شناخته می شوند و برای تشکیل زمان گذشته پیشین از فعل کمکی sein به جای haben استفاده می شود. این افعال شامل افعال حرکتی مانند "gehen" (رفتن)، "fahren" (راندن)، "kommen" (آمدن) و... می شوند.

استثنائات زمان گذشته در زبان آلمانی

در زبان آلمانی، همانطور که انتظار می رود، استثناهایی وجود دارد که با قواعد عمومی زمان گذشته تفاوت دارند؛ با توجه به این استثناها، مفهوم و کاربرد زمان گذشته در زبان آلمانی ممکن است به نظر پیچیده بیاید، اما با تمرین و تکرار، این قواعد و استثناها قابل فهم می شوند و شما می توانید به خوبی از زمان گذشته در مکالمات و نوشتار خود استفاده کنید.

۱. افعال نامنظم:

افعال نامنظم در زمان گذشته شکل های مختلفی دارند که با قواعد عمومی همخوانی ندارند. به عنوان مثال:
- "sein" (بودن) در زمان گذشته به صورت "ich war" (من بودم) و شکل سوم آن "gewesen" است.
- "haben" (داشتن) در زمان گذشته به صورت "ich hatte" (من داشتم) و شکل سوم آن "gehabt" است.

۲. افعال متعدی:

برخی از افعال در زمان گذشته پیشین از فعل کمکی "sein" به جای "haben" استفاده می کنند. این افعال شامل افعال حرکتی مانند "gehen" (رفتن)، "fahren" (راندن)، "kommen" (آمدن) و برخی دیگر هستند. به عنوان مثال:
- "gehen" در زمان گذشته پیشین به صورت "ich bin gegangen" (من رفتم) تشکیل می شود.

۳. تغییرات فرعی:

برخی افعال در زمان گذشته تغییرات فرعی دارند. لازم است که به این مثال توجه داشته باشید تا بهتر این موضوع را درک کنید:
- "sehen" (دیدن) در زمان گذشته به صورت "ich sah" (من دیدم) تغییر می کند.

۴. افعال بدون زمان گذشته ساده:

برخی از افعال به طور کلی زمان گذشته ساده ندارند و در زمان گذشته از زمان گذشته پیشین استفاده می شود. به عنوان مثال:
- "mögen" (خوش گذشتن) در زمان گذشته به صورت "ich mochte" (من دوست داشتم) در زمان گذشته پیشین بیان می شود.

یک نمونه مثال:
صرف فعل lernen در حالت گذشته ساده

صرف فعل "lernen" (یادگیری) در حالت گذشته ساده (Präteritum) به این صورت خواهد بود.

• ich lernte (من یاد گرفتم)
• du lerntest (تو یاد گرفتی)
• er/sie/es lernte (او/اون/آن یاد گرفت)
• wir lernten (ما یاد گرفتیم)
• ihr lerntet (شما یاد گرفتید)
• sie lernten (آن ها یاد گرفتند)

 

افعال بی قاعده در حالت Präteritum

افعال بی قاعده در حالت Präteritum (زمان گذشته ساده) در زبان آلمانی، به شکل نامنظمی در زمان گذشته ظاهر می شوند. این افعال دارای شکل های گذشته ای هستند که با قواعد عمومی همخوانی ندارند! این افعال به دلیل نامنظم بودن شکل های گذشته خود، برای یادگیری بهتر به تمرین و مطالعه بیشتر نیاز دارید تا بتوانید از آن ها به درستی در مکالمات و نوشتار خود استفاده کنید. در ادامه این مقاله آموزشگاه زبان ملل توضیحات کاملی در اختیار شما قرار خواهیم داد و برخی از آن ها را نیز مثال می زنیم.
sein (بودن):

• ich war (من بودم)
• du warst (تو بودی)
• er/sie/es war (او/اون/آن بود)
• wir waren (ما بودیم)
• ihr wart (شما بودید)
• sie waren (آن ها بودند)

haben (داشتن):

• ich hatte (من داشتم)
• du hattest (تو داشتی)
• er/sie/es hatte (او/اون/آن داشت)
• wir hatten (ما داشتیم)
• ihr hattet (شما داشتید)
• sie hatten (آن ها داشتند)

werden (شدن، تبدیل شدن):

• ich wurde (من شدم)
• du wurdest (تو شدی)
• er/sie/es wurde (او/اون/آن شد)
• wir wurden (ما شدیم)
• ihr wurdet (شما شدید)
• sie wurden (آن ها شدند)

مقاله پیشنهادی: زمان حال ساده "present" در آلمانی

افعال گذشته در زبان آلمانی

افعال گذشته در زبان آلمانی دارای دو شکل اصلی هستند: زمان گذشته ساده (Präteritum) و زمان گذشته پیشین (Perfekt).
افعال گذشته نیز ممکن است افعال نامنظم باشند و شکل گذشته و شکل سوم آن ها با قواعد عمومی مطابقت نداشته باشد! برخی از این افعال نامنظم عبارتند از "sein" (بودن) که در گذشته به صورت "ich war" (من بودم) و شکل سوم آن "gewesen" است، یا "haben" (داشتن) که در گذشته به صورت "ich hatte" (من داشتم) و شکل سوم آن "gehabt" است.

1. زمان گذشته ساده (Präteritum):

این زمان برای بیان وقایع یا اتفاقات گذشته به کار می رود. افعال نامرتبطی و برخی افعال معین در زمان گذشته ساده شکل خاصی دارند که معمولاً با حذف -en از شکل جمع فعل در زمان حال به دست می آیند. به عنوان مثال:
- "sprechen" (صحبت کردن) در زمان حال به صورت "ich spreche" (من صحبت می کنم) و در زمان گذشته به صورت "ich sprach" (من صحبت کردم) تغییر می کند.
- "gehen" (رفتن) در زمان حال به صورت "ich gehe" (من می روم) و در زمان گذشته به صورت "ich ging" (من رفتم) تغییر می کند.

2. زمان گذشته پیشین (Perfekt):

در نقطه مقابل اما این زمان از فعل کمکی haben یا sein به عنوان فعل کمکی و شکل سوم فعل اصلی (Partizip Perfekt) تشکیل می شود. شکل سوم برای بیشتر افعال با پیشوند ge و شکل ساده فعل استفاده می شود. به عنوان مثال:
- "sprechen" (صحبت کردن) با فعل کمکی haben به صورت "Ich habe gesprochen" (من صحبت کردم) تشکیل می شود.
- "gehen" (رفتن) با فعل کمکی sein به صورت "Ich bin gegangen" (من رفتم) تشکیل می شود.

خدمات پیشنهادی: آموزش آنلاین زبان آلمانی