تفاوت گذشته ساده و گذشته کامل در زبان آلمانی

در زبان آلمانی سه نوع زمان گذشته وجود دارد که شامل زمان حال کامل، زمان گذشته ساده و زمان گذشته کامل است. زمان حال کامل هم اشاره به زمان حال و هم گذشته دارد. زمان گذشته کامل به فعلی گفته می‌شود که پس از انجام کاری صورت می‌گیرد که دو جمله را شامل می‌شود که در گذشته انجام شده است، ولی یک جمله زودتر از جمله دیگری انجام شده و جمله‌ای که زودتر صورت گرفته گذشته کامل و جمله‌ای که دیرتر انجام شده گذشته ساده است. در اینجا قصد داریم در مورد تفاوت گذشته ساده و گذشته کامل در آلمانی با شما صحبت کنیم. 

اشنایی با زمان گذشته ساده در زبان آلمانی

برای اینکه عبارتی در زمان گذشته ساده بسازید نیازی نیست فعل کمکی اضافه کنید، ولی در عبارت باید فعل اصلی جمله به شکل گذشته آورده شود. در این صورت فعل در جای اولش گذاشته می‌شود و فقط در روش صرف شدنش تغییر ایجاد می‌شود. برای اینکه افعال را در زمان گذشته صرف کنیم باید از انتهای فعل، پسوند مصدری en را برداشته و پسوند مناسب بر اساس فاعل جمله و طبق جدول زیر به فعل افزوده شود.

 

پسوند صرف	فاعل جمله	مثال
te	اول شخص مفرد	ich lernte
test	دوم شخص مفرد	du lerntest
te	سوم شخص مفرد	er lernte
ten	اول شخص جمع	wir lernten
tet	دوم شخص جمع	ihr lerntet
ten	سوم شخص جمع	sie lernten
ten	دوم شخص محترمانه	Sie lernten

ساختار بالا برای اکثر فعل‌ های زبان آلمانی و همه فعل‌های باقاعده صدق می‌کند. ولی گروه کمتری از فعل‌ها که با نام افعال بی‌قاعده یا قوی شناخته می‌شوند از این قاعده پیروی نمی‌کنند. بن فعل‌های بی‌قاعده در حالت گذشته متفاوت بوده و تا حدی صرف آنها فرق دارد. در جدول زیر روش صرف این فعل‌ها را بیان می‌کنیم. در این جدول فعل قوی sehen که sah بن گذشته آن است را خواهید دید:
 

پسوند صرف	فاعل جمله	مثال
-	اول شخص مفرد	ich sah
st	دوم شخص مفرد	du sahst
en	سوم شخص مفرد	er sah
-	اول شخص جمع	wir sahen
t	دوم شخص جمع	ihr saht
en	سوم شخص جمع	sie sahen
en	دوم شخص محترمانه	Sie sahen

به دلیل اینکه فعل‌های sein و haben بی‌قاعده هستند قاعده فعل‌های قوی را دنبال نمی‌کنند. روش صرف کردن آن‌ها را به شکل جداگانه در جدول زیر بیان می‌کنیم:
 

فعل sein	فاعل جمله	فعل haben
ich war	اول شخص مفرد	ich hatte
du warst	دوم شخص مفرد	du hattest
er war	سوم شخص مفرد	er hatte
wir waren	اول شخص جمع	wir hatten
ihr wart	دوم شخص جمع	ihr hattet
sie waren	سوم شخص جمع	sie hatten
Sie waren	دوم شخص محترمانه	Sie hatte

استثنائات زمان گذشته ساده در آلمانی

- در صورتی که بن یک فعل قوی با حرف‌های s/ß/z پایان پذیرد یا به فعل حرف s جایگزین st شود، از پسوند صرف فعل t را برداشته یا قبل از آن حرف e را اضافه می‌کنیم، به این صورت که به فعل به جای st واژه est را می‌افزاییم. 
- اگر بن افعال ضعیف یا قوی با حرف t یا d پایان پذیرد، et و est را به جای st و t جایگزین می‌کنیم. همچنین اگر با ie بن یک فعل قوی پایان پذیرد، به جای en در سوم شخص جمع n می‌افزاییم. 

مقاله پیشنهادی: زمان گذشته در زبان آلمانی (Präteritum)

آشنایی با زمان گذشته کامل در زبان آلمانی

حال که با گذشته ساده در زبان آلمانی آشنا شدید بهتر است با زمان گذشته کامل نیز آشنا شوید. زمان گذشته کامل به فعلی بعد از انجام کاری اشاره دارد. مثلا زمانی که من به هتل رسیدم تاریک شده بود؛ همانگونه که می‌بینید دو جمله را که در گذشته انجام شده‌اند شامل می‌شود، ولی یک جمله پیش از جمله بعد انجام شده است.

جمله‌ای به صورت گذشته کامل نوشته می‌شود که زودتر اتفاق افتاده و جمله‌ای به شکل گذشته ساده بیان می‌شود که دیرتر اتفاق افتاده است. اگر بخواهیم ساده‌تر بیان کنیم گذشته کامل در زبان فارسی مانند ماضی بعید است. فعل ماضی بعید نیز همان فعلی است که فعل کمکی (بودن) در آن به کار می‌رود. در زبان آلمانی sein و haben همان فعل کمکی (بودن) است. 

 

چه موقع از haben و چه موقع از sein استفاده می‌شود؟

در صورتی که فعل ما حرکتی بود به گونه‌ای که از محلی به محلی دیگر در حال گذر بودیم و ساکن نبودیم، آن زمان فعل sein را جهت ساختن گذشته کامل آن، صرف می‌کنیم. ولی در صورتی که فعل در حال حرکت نبود فعل sein را جهت ساختن گذشته کامل آن، صرف می‌کنیم. 

افعال کمکی در زمان گذشته کامل آلمانی

افعال waren و hatten افعال کمکی در گذشته کامل هستند. برای اینکه فعل را به گذشته کامل تبدیل کنیم باید مراحل مختلفی را طی کنیم:

افعال کمکی برای افعال با قاعده

• فعل‌های کمکی haben یا sein را صرف می‌کنیم. 
• ge را به ابتدای فعل می‌افزاییم. 
• ریشه فعل را پیدا می‌کنیم. 
• t را به آخر فعل اضافه می‌کنیم. 
• فعل اصلی را به آخر جمله می‌بریم. 

افعال کمکی برای افعال بی‌قاعده

• فعل کمکی haben یا sein را صرف می‌کنیم. 
• ge را به ابتدای فعل می‌افزاییم. 
• ریشه فعل را پیدا می‌کنیم. 
• en را به آخر فعل اضافه می‌کنیم. 
• فعل اصلی را به انتهای جمله می‌بریم. 

در عبارات گذشته کامل در زبان آلمانی تنها افعال کمکی صرف خواهند شد و فعل اصلی بر اساس مراحل ذکر شده صرف می‌شود. 

مقاله پیشنهادی: زمان ها در زبان آلمانی (صرف فعل + مثال)

روش صرف فعل‌ های haben و sein

روش صرف افعال haben و sein به صورت زیر است: 

صرف فعل sein در زمان گذشته کامل:

ضمایر	معنی	فعل صرف شده
ich	من بودم	war
du	تو بودی	warst
Er/sie/es	او بود	war
wir	ما بودیم	waren
ihr	شما بودید	wart
sie	آنها بودند	waren
Sie	شما بودید	waren

صرف فعل haben در زمان گذشته کامل:

ضمایر	معنی	فعل صرف شده
ich	hatte	من داشتم
Du	hattest	تو داشتی
Er. Sie. es	hatte	او داشت
wis	hatten	ما داشتیم
ihr	hatten	شما داشتید
sie	hatte	آنها داشتند
Sie	hatte	ایشان داشتند

سخن پایانی
همانگونه که مشاهده کردید تنها کافیست افعال کمکی را صرف کنید و بر اساس مراحل ذکر شده فعل اصلی را در انتهای جمله قرار دهید. ولی توجه کنید در زبان آلمانی جهت صرف فعل‌های بی‌قاعده به گذشته کامل، استثنائاتی وجود دارد که باید دقت کافی را در مورد آنها داشت. یعنی برخی از فعل‌ها در جمله بر اساس فرمول ذکر شده صرف نخواهند شد.

خدمات پیشنهادی: آموزش آنلاین زبان آلمانی

مقاله پیشنهادی: افعال حرکتی در زبان آلمانی