"do" و "does" به عنوان فعل های کمکی در دستور زبان انگلیسی در زمان حال ساده (Present Simple) نقش حیاتی ایفا می کنند. این دو فعل کمکی به کار می روند تا جملات سوالی و منفی را ایجاد کنند و در ایجاد تنوع و غنای ارتباطات زبانی نقش دارند.
استفاده از "do" و "does" در جملات سوالی به ما این امکان را می دهد که به سادگی اطلاعات مورد نیاز را از طرف مخاطب دریافت کنیم. این فعل های کمکی، ما را قادر می سازند تا با سوالی کردن موضوعات را بهتر تفهیم کنیم. به عنوان مثال، با جمله "She reads books." می توان با استفاده از "Does she read books?" سوالی کرد تا اطلاعات بیشتری درباره فعالیت او دریافت کنیم.
همچنین، این دو فعل کمکی در جملات منفی به ما این امکان را می دهند که مطالب منفی و انکاری را به صورت دقیق و رسمی بیان کنیم. از طریق این ترکیب، می توان از ابهامات جلوگیری کرده و افراد را به دقت با محتوای منفی آشنا کرد. به عنوان مثال، با جمله "He watches TV." می توان با استفاده از "He does not watch TV." موضوع منفی را به صورت دقیق انتقال داد.
از سوی دیگر، استفاده صحیح از "do" و "does" در دستور زبان انگلیسی باعث می شود تا جملات سوالی و منفی به صورت دقیق و منظم ساخته شوند. این ابزارهای زبانی اساسی به مخاطبان کمک می کنند تا مطالب را بهتر درک کنند، تبادل اطلاعات را به صورت دقیق تر انجام دهند و در تبادلات زبانی کارآمدتر عمل کنند. البته در ادامه بیشتر در این خصوص در آموزشگاه زبان ملل صحبت خواهیم کرد که در راستا یادگیری بهتر نیز به شما کمک می کند.
یکی از اولیه ترین موضوعاتی که باید در گرامر زبان انگلیسی به آن ها توجه کنید یادگیری تفاوتی است که در این دو افعال کمکی مورد استفاده قرار می گیرد. در غیر این صورت به طبع مشکل شما در مورد یاد گرفتن و ترجمه عبارات نیز بزرگ تر و کار شما سخت تر می شود. در زبان انگلیسی، "do" و "does" به عنوان افعال کمکی مورد استفاده قرار می گیرند و برای تشکیل سوال و منفی کردن جملات مفهومی به کار می روند. تفاوت اصلی بین این دو افعال کمکی به شکل و زمان آنها مرتبط است. به تفصیل به موارد زیر توجه کنید:
مطالعه بیشتر: گرامر فاعل در انگلیسی
خلاصه این که "do" برای زمان حال (شخص های I, you, we, they) و زمان گذشته (به همراه همه فاعل ها) استفاده می شود، در حالی که "does" فقط در زمان حال با فاعل سوم شخص مفرد (he, she, it) به کار می رود.
استفاده از "do" و "does" در زبان انگلیسی به عنوان فعل کمکی (auxiliary verb) برای سوالی کردن و منفی کردن جملات استفاده می شود. این دو فعل کمکی در زمان حال ساده (Present Simple) مورد استفاده قرار می گیرند:
1. do: فعل کمکی "do" برای سوالی کردن و منفی کردن جمله در مواردی استفاده می شود که فاعل جمله یا مفعول آن یک اسم عادی (non-auxiliary verb) یا فعل به صورت ساده است. برای سوالی کردن با فعل "do"، ابتدا "do" را قرار داده و سپس فاعل جمله و به صورت سوم شخص مفرد (he, she, it) از "does" استفاده می شود. برای جملات منفی، بعد از "do" یا "does"، فعل اصلی جمله به صورت ساده می آید و پس از آن "not" اضافه می شود.
2. does :does به صورت سوم شخص مفرد از "do" استفاده می شود و برای ساختن سوالی و منفی کردن جملات در مورد افراد یا اشیاء به کار می رود که در شخص سوم مفرد هستند. به عبارت دیگر "does" برای اسم ها و ضمایری مانند "he", "she" و "it" استفاده می شود.
برای مثال هایی به صورت کامل، در نظر داشته باشید:
- Positive Sentence: He goes to school every day.
- Question: Does he go to school every day?
- Negative: He does not go to school every day.
مطالعه بیشتر: مصدر در زبان انگلیسی
در این مثال، می توانید نحوه ساخت جملات سوالی و منفی با استفاده از "do" و "does" را مشاهده کنید. استفاده صحیح از این دو فعل کمکی به شما کمک می کند تا جملات سوالی و منفی را به درستی بسازید و به انتقال ایده های خود به زبان انگلیسی کمک کند.
"do" و "does" به عنوان فعل های کمکی در زبان انگلیسی برای ساختن جملات سوالی و منفی در زمان حال ساده (Present Simple) استفاده می شوند، در حالی که "is" و "are" به عنوان فعل های کمکی در زمان حال استمراری (Present Continuous) مورد استفاده قرار می گیرند.
"Do" برای ضمایر شخص های اول (I)، دوم (you) و سوم (they) به کار می رود، به عبارت دیگر در جملات مربوط به این اشخاص استفاده می شود. "Does" برای ضمیر سوم شخص مفرد (he, she, it) استفاده می شود.
"Is" برای ضمایر سوم شخص مفرد (he, she, it) به کار می رود.
"Are" برای ضمایر اول (we)، دوم (you) و سوم (they) به کار می رود.
با مثال هایی بهتر می توانید به راحتی فرم استفاده از آن را درک کنید:
- Present Simple: He reads books . (سوم شخص مفرد)
- Question: Does he read books?
- Negative: He does not read books.
- Present Continuous: They are playing football. (سوم شخص جمع)
- Question: Are they playing football?
- Negative: They are not playing football.
در این مثال ها، می توانید تفاوت بین "do" و "does" در زمان حال ساده و "is" و "are" در زمان حال استمراری را مشاهده کنید. هر یک از این فعل های کمکی برای زمان و ضمایر مختلف در جملات مورد استفاده قرار می گیرند و دقت در استفاده از آنها به انتقال معنا و ساخت جملات صحیح در زبان انگلیسی کمک می کند.
پیش از هر چیزی و در دستور زبان انگلیسی لازم است که در مورد کلیت و دلیل استفاده از این عبارات بدانید، "do"، "does" و "did" همگی به عنوان فعل های کمکی در زبان انگلیسی به کار می روند، اما در زمان ها و ساختارهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرند؛ در ادامه و در آموزشگاه زبان ملل با ما باشید تا هرآنچه در این مورد لازم است را بیاموزید:
1. Do:
- "Do" به عنوان فعل کمکی در زمان حال ساده (Present Simple) مورد استفاده قرار می گیرد.
- برای ضمایر اول (I)، دوم (you) و سوم (they) به کار می رود. به عبارت دیگر در جملات مربوط به این اشخاص از "do" استفاده می شود.
- برای سوالی کردن و منفی کردن جمله با اسم ها و فعل های به صورت ساده، از "do" استفاده می شود.
2. Does:
- "Does" به عنوان فعل کمکی در زمان حال ساده (Present Simple) مورد استفاده قرار می گیرد.
- برای ضمیر سوم شخص مفرد (he, she, it) استفاده می شود.
- همچنین برای سوالی کردن و منفی کردن جمله با اسم ها و فعل های به صورت ساده، از "does" استفاده می شود.
3. Did:
- "Did" به عنوان فعل کمکی در زمان گذشته ساده (Past Simple) مورد استفاده قرار می گیرد.
- برای تمام ضمایر شخص اول (I)، دوم (you)، سوم (he, she, it) و جمع (we, you, they) استفاده می شود.
- "Did" برای سوالی کردن و منفی کردن جمله با اسم ها و فعل های به صورت گذشته به کار می رود.
مثال هایی را در این مورد در اختیار شما قرار خواهیم داد که بهتر این موضوع را متوجه شوید:
- Present Simple: I play football.
- Question: Do I play football?
- Negative: I do not play football.
- Present Simple: She reads books.
- Question: Does she read books?
- Negative: She does not read books.
- Past Simple: They visited London.
- Question: Did they visit London?
- Negative: They did not visit London.
در این مثال ها، می توانید تفاوت بین "do"، "does" و "did" در زمان حال ساده و گذشته را مشاهده کنید. هر یک از این فعل های کمکی در زمان ها و ساختارهای مشخصی به کار می رود و در ساخت جملات و انتقال معنا نقش مهمی دارند.